Gouden Gewoonte

Je vraagt me om te kiezen
één gewoonte uit die duizenden
die we samen elke dag opnieuw
als vanzelf bij elkaar heruitvinden
een lichte aai op je wang in de ochtend
de koffie die jij voor me uitschenkt
ik de afwas, jij de vuilbakken
en zo gaat het een heel leven door
de kleine rituelen van ons bestaan
niet één wil ik vergeten dat niet zichzelf vergeet
maar jij vraagt me om te kiezen
laat het dan die kleine routine zijn
die we onze jardinage hebben gedoopt
jij en ik aan een tafeltje bij het raam
in een café in de stad
koffie, thee, bier, wijn en soms ook rum
waarmee we de scheut van onze ontmoeting tot een plant

lieten uitgroeien

waarmee we rotte bladeren afbranden
en een roos in de knop besprenkelen
en kijk hoe ze ontluikt
tussen alle beslommeringen door.
Zullen we nog een keer?
Jij een beetje wieden, ik wat sproeien?

҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈
҈